എന്താന്നെഴുതേണ്ടന്നൊരു ചിന്തയില്മേഘങ്ങള് കണ്ണുനീര് തൂകുന്നതെന്തിനോ ?പുകയുന്ന ഗന്ധവും കനലും കടലുമായ്പകലെനിക്കെരിയുന്നു മുളകിന്റെ നീറ്റലായ്.
വര്ഷങ്ങളനവധി പെയ്തൊഴിഞ്ഞീടവെകാലത്തിന് കാലടിപ്പാടുകള് മായ്ക്കവെ,മായാതനശ്വരമോഹമൊന്നെന്നുള്ളില്മാഴ്കുന്നു നിന്റെയാ പാട്ടിന്നു കേള്ക്കുവാന്.
പണ്ടു നിന് പാട്ടിലീ ലോകം മയങ്ങുമ്പോള്കണ്ടു നാമെത്രയോ സൗവര്ണ്ണ സ്വപ്നങ്ങള്എന് സ്നേഹശോഭയില് നിന് കളിവാക്കുകള്നീരാടുവാന് ചൊല്ലു നീട്ടുന്ന ചുണ്ടുകള്.പിന്നെയും പിന്നെയും പാടുവാനാകാതെനോവുവാന് മാത്രമായേകയായി,കണ്ണീരു സങ്കടം പെയ്തൊന്നു തീര്ക്കുവാന്കാലങ്ങളേറെ ഞാന് കാത്തിരിക്കാം.
പൂട്ടിരിപ്പിൽ സിദ്ദീഖ് സുബൈർ തേങ്ങൽപ്പുതപ്പിന്നകത്തളത്തിൽ താങ്ങും നരകക്കുട്ടിലാണുകാലം നാട്ടിനെ വീട്ടിനകത്തുകെട്ടി- പൂട്ടിട്ട രോഗം തളച്ചതല്ല... ശബ്ദമായി മകളുടെ നോട്ടമെത്തി, അബ്ദങ്ങൾ ഓർമയിൽ തൊട്ടുണർത്തി, ജീവിത വേഗത്തിരക്കൊഴുപ്പിൽ താണുമുലഞ്ഞും വലഞ്ഞു ബന്ധം... സങ്കടം തിങ്ങിക്കുമിഞ്ഞ കണ്ണിൽ, പങ്കിടാനാവാതെ ചോർന്നു വിണ്ണും, അഹസ്സന്തിരാവുകൾ വീർപ്പുമുട്ടി, അഹംവെന്ത നോവിന്റെ വീണമീട്ടി... ചോന്ന തുടിപ്പും കവർന്നെടുത്തെൻ, സൂര്യൻ ഇരുണ്ടു വരണ്ടു പോകെ, ആണ്ടുകൾ എത്രയോ മുന്നേ ഞങ്ങൾ, ആണ്ടുപോയേകാന്ത പൂട്ടിരിപ്പിൽ... (പൂട്ടിരിപ്പ്_ലോക്ഡൗൺ) --- Sidheekh Subair
Comments
Post a Comment