Views:
ഞാനെഴുതു,ന്നെനിക്കു നീ,യുള്ളിലെ
വാനവില്ലൊളി, വർണവിസ്ഫോടനം.
നിന്നെ ലാളിച്ചു പാടിപ്പുകഴ്ത്തുവാന്
തന്നെയാണെന്റെ ജന്മവും ജീവനും.
കണ്ടുതമ്മില്ക്കുരുക്കാതകന്നവര്
മിണ്ടുവാന് കാത്തു നില്ക്കാതെ പോയവര്.
രണ്ടു പാളം, ധ്രുവം, കടപ്പാടുകള്,
വിണ്ടു കീറുന്ന ബോധവും ബോധ്യവും.
നമ്മ,ളന്യോന്യമെന്തും പകുക്കുവാന്
സമ്മതം തേടി, പേടിച്ചിരിപ്പവർ.
സ്വന്തബന്ധക്കടം തിന്ന വാക്കുകള്,
അന്തമില്ലാത്ത മൗനവും ധ്യാനവും.
No comments:
Post a Comment