Skip to main content

Anandakuttan :: കഥ :: പുനർജനി... (നയന താര)


ജഗജീവൻ പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം അപകടത്തിൽ മരിച്ചു.!!!
നാട്ടാർക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവൻ , എല്ലാവർക്കും ഉപകാരിയായ ചെറുപ്പക്കാരൻ...

ദൈവനിശ്ചയം പോലെ !!--
'ഞാൻ മരിച്ചാൽ എന്റെ അവയവങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യുന്നതിന് എനിക്ക് പരിപൂർണ സമ്മതമാണ്' എന്ന സമ്മതപത്രം എഴുതിക്കൊടുത്തിട്ട് ഒരു മാസമേ ആയുള്ളു....

'മസ്തിഷ് മരണം' --- ഡോക്ടമാർ സ്ഥിരീകരിച്ചു.

വിതുമ്പുന്ന അച്ഛനും തേങ്ങിക്കരയുന്ന അമ്മയും -- അവരുടെ സമ്മതത്തോടെ വിദഗ്ദ്ധ ഡോക്ടർമാർ അവയവങ്ങൾ ശേഖരിച്ചു..

കണ്ണുകൾ ,
ഹൃദയം ,
ശ്വാസകോശങ്ങൾ ,
കരൾ,
വൃക്കകൾ,
പാൻക്രിയാസ് ,
മജ്ജ , .........

അവന്റെ ആത്മാവ് മുകളിൽ നിന്ന് ഇതെല്ലാം കാണുന്നുണ്ടാവും...

ആശുപത്രി അധികൃതർ അവന്റെ കണ്ണുകൾ , ജൻമനാ അന്ധയായ , ഒരു പാവം പെൺകുട്ടിക്ക് നൽകി.

അവളുടെ പേര് 'നയന'...

നയനക്ക് കാഴ്ച കിട്ടി, അവന്റെ 'കാഴ്ച!!

ശബ്ദവും സ്പർശവും കൊണ്ടു മാത്രം തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്ന അമ്മയേയും അച്ഛനേയും കണ്ട് അവൾ കെട്ടിപിടിച്ചു.

അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് സന്തോഷാശ്രുക്കൾ പൊഴിഞ്ഞു...

കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞ് അവൾ വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

വീടും പരിസരവും പ്രകൃതിയും കണ്ട് അവൾ
അത്ഭുതപ്പെട്ടു.!!

മണം കൊണ്ടവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്ന പൂക്കളുടെ ഭംഗി കണ്ടവൾ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു.!!

സ്കൂളിൽ കൂട്ടുകാരെ കണ്ടവൾ ആഹ്ലാദിച്ചു --- അതൊക്കെ കണ്ട് അവന്റെ ആത്മാവ് സംതൃപ്തി അടയുന്നുണ്ടാവും...

തനിക്ക് കണ്ണുകൾ സമ്മാനിച്ച 'ദൈവത്തെ' കാണാൻ നയനക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ആഗ്രഹം തോന്നി.

ദൈവം, അവനെ കാണാൻ അവൾക്കൊരു 'ഉൾക്കണ്ണ് 'കൊടുക്കട്ടേ....

അവന്റെ അവയവങ്ങൾ എട്ടു പേർക്ക് പുതുജീവൻ നൽകി.
അവർ അവനെ എന്നും ഓർമ്മിക്കും. ..

അവന്റെ ആത്മാവ് സ്വർഗ്ഗത്തിലിരുന്ന് അതു കണ്ട് സായുജ്യമടയട്ടേ...
അവന്റെ ജന്മം 'സുകൃതം ' ചെയ്ത ജൻമം. !!

Comments

Popular posts from this blog

Sidheek Subair :: പൂട്ടിരിപ്പിൽ

പൂട്ടിരിപ്പിൽ   സിദ്ദീഖ് സുബൈർ തേങ്ങൽപ്പുതപ്പിന്നകത്തളത്തിൽ താങ്ങും നരകക്കുട്ടിലാണുകാലം നാട്ടിനെ വീട്ടിനകത്തുകെട്ടി- പൂട്ടിട്ട രോഗം തളച്ചതല്ല... ശബ്ദമായി മകളുടെ നോട്ടമെത്തി, അബ്‌ദങ്ങൾ ഓർമയിൽ തൊട്ടുണർത്തി, ജീവിത വേഗത്തിരക്കൊഴുപ്പിൽ താണുമുലഞ്ഞും വലഞ്ഞു ബന്ധം... സങ്കടം തിങ്ങിക്കുമിഞ്ഞ കണ്ണിൽ, പങ്കിടാനാവാതെ ചോർന്നു വിണ്ണും, അഹസ്സന്തിരാവുകൾ വീർപ്പുമുട്ടി, അഹംവെന്ത നോവിന്‍റെ വീണമീട്ടി... ചോന്ന തുടിപ്പും കവർന്നെടുത്തെൻ, സൂര്യൻ ഇരുണ്ടു വരണ്ടു പോകെ, ആണ്ടുകൾ എത്രയോ മുന്നേ ഞങ്ങൾ, ആണ്ടുപോയേകാന്ത പൂട്ടിരിപ്പിൽ... (പൂട്ടിരിപ്പ്_ലോക്ഡൗൺ) --- Sidheekh Subair

Aswathy P S :: ഒളിവറും വിജയനും പിന്നെ സുശീലയും

ഒളിവറും വിജയനും പിന്നെ സുശീലയും  1983 എന്ന നിവിൻപോളി  ചിത്രം എനിക്ക് വെറും ഒരു സിനിമയല്ല. സിനിമയിൽ വിഷയം ക്രിക്കറ്റ്‌ ആണെങ്കിൽ ഇവിടെ താരം, നായകൻ രമേശന്‍റെ പത്നി സുശീലയാണ്. ഇപ്പൊ ചിലർക്ക് പിടികിട്ടിയേക്കാം, അനിയന്‍റെ പേര് ഇച്ചിരി "ഫാഷൻ" പേരാ..... സുമേഷ്!!! എന്ന പുള്ളിക്കാരിയുടെ ഒറ്റ ഡയലോഗിൽ ഉയർന്നത്  ഇതേ പേരുകാരനുമായുള്ള എന്‍റെ വിവാഹ ദിവസത്തെ ട്രോളൻ ഫ്ലക്സ്കളായിരുന്നു.. വിത്ത്‌ ഇല്ലുസ്ട്രേഷൻസ്.. എന്നാൽ മാറ്റാരുമറിയാത്ത ഒന്നുകൂടിയുണ്ട്. രമേശന്‍റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് ആദ്യരാത്രിയിൽ ക്രിക്കറ്റ് പ്രേമിയായ രമേശൻ മുറിയിൽ ഒട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന ടെണ്ടുൽകരുടെ പടം കണ്ടിട്ട് ഹിന്ദിസിനിമ നടന്മാരെ അറിയില്ല എന്നു പറയുന്ന പുതുപെണ്ണ് നമ്മളെ ഒത്തിരി ചിരിപ്പിച്ചതാണ്, എന്നെ ഒഴികെ. കാരണം  ഫുട്ബോൾ പ്രേമിയും പ്ലയേറും കോച്ചും ഒക്കെയായ എന്‍റെ ഭർത്താവിന്‍റെ ബെഡ്‌റൂം ചുമരിലെ കാല്പന്ത് താരങ്ങളുടെ അഭാവം ഒന്നുകൊണ്ടു മാത്രമായിരുന്നു, സുശീല പറഞ്ഞ പോലെ ഒന്ന് നമ്മുടെ പ്രഥമരാത്രിയിൽ പ്രതിധ്വനിക്കാതിരുന്നത്. പക്ഷെ സുശീലയുടേത് പോലെ ഏറെക്കുറെ സമാനമായ മറ്റൊരു ഡയലോഗ് എന്‍റെ കണ്ഠനാളത്തിൽ...

Arunkumar Vamadevan :: അച്ഛൻ

അരുണ്‍ വാമദേവന്‍ പത്ത് മാസം വയറ്റിൽ ചുമന്നില്ല പേറ്റ്നോവിൻ കഠിനതയേറ്റില്ല അമ്മ ഗർഭം ധരിച്ച ദിനം മുതൽ നെഞ്ചിനുള്ളിൽ ചുമന്നു കിടാവിനെ കുഞ്ഞുദേഹം പിറന്നിടാനായിട്ടു വെമ്പൽ കൊള്ളുന്നനേരം വിവശനായ്‌ ആശുപത്രി വരാന്തയിൽ പ്രാർഥിച്ചു രണ്ടുപേരും സുഖമായിരിക്കുവാൻ അച്ഛനെന്നും തണൽ വിരിച്ചങ്ങനെ വീട് മൂടിയൊരാൽമരം പോലവേ വേനലേൽക്കാതെ പേമാരിയും തഥാ കാത്തു സൂക്ഷിച്ചു നിന്നു കരുത്തനായ്‌ ഉള്ളു നീറുന്ന പ്രാരാബ്ധ ചിന്തയിൽ പുഞ്ചിരി തൂകും അച്ഛനൊരത്ഭുതം --- Arunkumar Vamadevan